Rode rakker

In de natuur komen ook heel wat predatoren voor, allen hebben ze een functie, namelijk de soort waarop ze jagen gezond houden.

De Vos (Vulpes vulpes) is zo'n toppredator en door z'n vossenstreken niet altijd geliefd. Ze behoren tot de hondachtigen. Jagen doen ze solitair meestal 's nachts en bij schemering. Het zijn opportunisten en omnivoren die bijna alles eten. Prooi bestaat uit ongewervelden, kleine knaagdieren, vogels, eieren, kuikens van vogels, bramen en andere vruchten, aas, afval, .... Kikkers en padden, spitsmuizen en mollen negeren ze omdat ze die niet lekker vinden. Dagelijks hebben ze toch ongeveer 500 g voedsel nodig. Ze doden soms meer dat ze nodig hebben en begraven dan die prooien om later dan te recupereren.

De voortplantingsperiode start in de winter, dan is de moervos enkele dag vruchtbaar en de rekel, mannetje, op z'n vruchtbaarst. Na een draagtijd van iets meer dan 50 dagen bevalt het vrouwtje soms van 4 tot 6 welpen, afhankelijk van het voedselaanbod, in de lente. Het 'nest' bevindt zich in een ondergronds hol.

Vossen kunnen nogal flink te keer gaan tijdens hun jacht, daarom worden in natuurgebieden heel wat maatregelen getroffen om de soorten die men wenst te beschermen (zeldzame of gevoelige broedvogels, knaagdieren) af te schermen van de vos.

In het Zwin komt de vos ook voor, we zien regelmatig sporen of prooiresten en af en toe ook eens een ontmoeting. Om de broedvogels op de eilanden te beschermen is een omheining met schrikdraad voorzien.

In relatie tot de mens gaat het helemaal niet goed, ze worden nog steeds vogelvrij verklaard en zo regelmatig nog afgeschoten.

Foto is van Wouter Debruyckere, natuurliefhebber en natuurfotograaf